1- دانشجوی کارشناسی ارشد مشاوره، گروه مشاوره، واحد تهران مرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- استادیار مشاوره، گروه مشاوره، دانشکدۀ علوم تربیتی و روانشناسی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. ، Mohamadi009@yahoo.com
چکیده: (17 مشاهده)
پژوهش حاضر باهدف پیشبینی افق زمانی براساس اسنادهای علی و تمایزیافتگی در فرزندان طلاق بود. روش پژوهش توصیفی_همبستگی بود. جامعۀ پژوهش را کلیه نوجوانان دختر مقطع دوم متوسطه منطقه 1، 2 و 3 شهر تهران در سال 1402 تشکیل دادند که از بین آنها بهصورت در دسترس 150 نفر بهعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه خودمتمایزسازی اسکورن و فرایدلندر (DSI-R، 1999)، پرسشنامۀ سبکهای اسنادی پترسون (ASQ، 1983) و پرسشنامه افق زمانی زیمباردو (ZTPI، 1999) بود. یافتهها نشان داد که از بین متغیرهای پیشبین، واکنشپذیری عاطفی، گسلش عاطفی و آمیختگی با دیگران بهطور منفی قادر به پیشبینی افق زمانی بودند و جایگاه من بهطور مثبت و معنادار قادر به پیشبینی افق زمانی بود (01/0p<). همچنین تمامی متغیرهای تمایزیافتگی با یکدیگر 7/45 درصد افق زمانی را پیشبینی کردند. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه نشان داد که متغیر سبک اسناد مثبت، بهطور مثبت و معنادار قادر به پیشبینی افق زمانی و سبک اسناد منفی بهطور منفی قادر به پیشبینی افق زمانی بود (01/0p<). همچنین تمامی متغیرهای اسنادهای علی با یکدیگر 1/30 درصد افق زمانی را پیشبینی کردند. با توجـه بـه نتایـج بهدستآمده باید به افق زمانی و نقشهای آن، اسناد کنترل کودکان و استفاده از آن در شیوههای درمان توجه نمایند.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی خانواده دریافت: 1403/12/10 | پذیرش: 1404/2/16 | انتشار الکترونیک: 1404/6/6