پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت و آموزش مهارتهای زندگی اسلامی بر راهبردهای تنظیم شناختی هیجان در نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت انجام شد. روش پژوهش حاضر، نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون_ پسآزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دو ماهه بود. نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون_ پسآزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دو ماهه بود. جامعه این پژوهش شامل دانشآموزان دارای اعتیاد به اینترنت شهر رشت در سال 1403 بود که از بین آنها، 48 دانشآموز به روش نمونهگیری هدفمند انتخاب و بهروش تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (16 نفره) تخصیص یافتند. ابزار این پژوهش شامل پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و همکاران، 2001، CERQ) بود. برای تحلیل دادهها از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بنفرونی استفاده شد. نتایج نشان داد که نمرات پیشآزمون راهبردهای سازگار و ناسازگار تنظیم شناختی هیجان با نمرات پسآزمون و پیگیری تفاوت معناداری داشت (05/0>P). همچنین نتایج دلالت بر این داشت که بین دو درمان در طول زمان تفاوت معناداری وجود داشت (05/0>P)؛ که نشاندهنده اثربخشی بیشتر شفقتدرمانی نسبت به آموزش مهارتهای زندگی اسلامی بود. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت هر دو درمان به عنوان یک مداخله پایدار بر راهبردهای سازگار و ناسازگار تنظیم شناختی هیجان نوجوانان دارای اعتیاد به اینترنت مؤثر میباشد؛ اما شفقتدرمانی مؤثرتر است.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |