BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://frooyesh.ir/article-1-6187-fa.html
، ابوالقاسم پیاده کوهسار*2 ، شهناز نوحی3 ، حکیمه آقایی3
2- استادیار گروه معارف اسلامی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران. ،
3- استادیار، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان هیجان‌مدار بر همدلی هیجانی و هماهنگی زوجی در زنان متعارض زناشویی بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل زنان متأهل متعارض زناشویی مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مشاوره و روانشناسی غرب شهر تهران در سال 1402 بود که از بین آنها 32 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب و به‌صورت گمارش تصادفی در دو گروه (16نفر در گروه آزمایش و 16 نفر در گروه کنترل) جایگذاری شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه‌های تعارضات زناشویی ثنایی (1379، MCQ)، همدلی عاطفی مهرابیان و اپستین (1972،EES ) و پرسشنامه تفاهم و هماهنگی فکری زوجین ایرانی جاودان (2014،ICIMC ) بود. گروه آزمایش تحت درمان گروهی هیجان‌مدار طی 10 جلسه ۹۰ دقیقه‌ای هفته‌ای یک‌بار قرار گرفت. جهت تجزیه و تحلیل از آزمون تحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد. یافته‌ها نشان داد که با کنترل اثر پیش‌آزمون بین میانگین پس‌آزمون گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری در متغیرهای همدلی هیجانی و هماهنگی زوجی درسطح ۰۰۱/0>P وجود داشت. درنتیجه درمان هیجان‌مدار می‌تواند به‌عنوان روش درمانی مؤثر در جهت همدلی هیجانی و هماهنگی زوجی در زنان متعارض زناشویی مورد استفاده قرار گیرد.
دریافت: 1404/1/30 | پذیرش: 1404/2/9 | انتشار الکترونیک: 1404/4/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
