Mousavi S F, Afrooz G, Arjmandnia A A, Ghobari-Bonab B. (2023). The effectiveness of Family-based Play therapy on parent-child relationship in children with Attention Deficit Disorder.
Rooyesh.
12(5), 1-10.
URL:
http://frooyesh.ir/article-1-4197-fa.html
موسوی سیده فاطمه، افروز غلامعلی، ارجمندنیا علی اکبر، غباری بناب باقر. ارزیابی اثربخشی بازی درمانی خانواده محور بر رابطه والدین و فرزندان با اختلال کاستی توجه رویش روان شناسی 1402; 12 (5) :10-1
URL: http://frooyesh.ir/article-1-4197-fa.html
1- دانشجوی دکتری، دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران. ، s.f.mousavi@ut.ac.ir
2- استاد ممتاز، دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
3- دانشیار، دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
4- استاد، دانشکده روانشناسی دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (1023 مشاهده)
هدف پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی بازی درمانی خانوادهمحور، بر بهبود رابطه والدین و کودکان با اختلال کاستی توجه (ADD) بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیشآزمون_پسآزمون و گروه کنترل با دوره پیگیری دو ماهه بود. مطالعه در تابستان سال ۱۴۰۱ صورت گرفت. جامعه پژوهش، تمامی کودکان با اختلال کاستیتوجه ۵ تا ۱۰ سال شهر تهران بود و نمونهگیری به شکل هدفمند انجام شد. تعداد ۲۴ زوج مادر و کودک به صورت تصادفی در دوگروه آزمایشی (N=12) و گواه (N=12) قرار گرفتند و برنامه بازی درمانی خانواده محور به مدت ۱۰ جلسه دوساعته هفتگی، برای گروه آزمایش اجرا شد. جهت بررسی رابطه والد- کودک، قبل و بعد از مداخله، از تست رابطه کودک- والد پیانتا (۱۹۹۷) (CPRS)، استفاده شد. دادهها نیز با استفاده از تحلیل کوواریانس و تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان دادند که در مقایسه با گروه گواه، بازی درمانی خانوادهمحور موجب کاهش معنادار خرده مقیاس وابستگی و تعارض و افزایش خردهمقیاس نزدیکی شده است (05/0 > P). با توجه به یافتههای پژوهش به نظر میرسد که بازی درمانی خانوادهمحور موجب بهبود رابطه والدین و کودکان با اختلال کاستی توجه، از نظر وابستگی، نزدیکی و تعارض در روابط میگردد.
نوع مقاله:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
روانشناسی بالینی دریافت: 1401/7/9 | پذیرش: 1401/11/25 | انتشار الکترونیک: 1402/5/9